Μια Φωτογραφία...μια ιστορία
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
|
Οκτώ(8) ολόκληρα χρόνια στρατός, δύσκολα περνάνε. Η στολή γίνεται ένα με το σώμα και σε απαλλάσσει από την επιλογή του τι να φορέσεις κάθε μέρα. Εξάλλου και στις γυναίκες αυτή η στολή ήταν κάτι που άρεσε. Γύρω στα 1920, στρατιώτες οι περισσότεροι από το χωριό για μια αναμνηστική φωτογραφία.
Αν αναγνωρίζετε κάποιον προπάππο σας, ενημερώστε μας στο email agiosthomas@hotmail.com |
 |
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
|
|
Φωτογραφία από τον στρατό, ενθύμιο της οικογένειας Στυλιανού Βρεττού.
Πριν το 1910.
|
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
|
1937 Μια παρέα, μια φωτογραφία για να δηλώνει αιώνια την συνύπαρξη. Από τη φωτογραφία μαθαίνουμε και για το τι επιτάσσει η μόδα της εποχής για τους άντρες. Κουστούμι με γιλέκο και γραβάτα. Καπελάκι και κομπολόι στο χέρι για να περνάει η ώρα μας. Έχει αλλάξει τίποτα από τότε, εκτός του χρόνου που περνάει;
Ορθιοι: Κοτσώρος, οι υπόλοιποι μη αναγνωρίσιμοι. Καθιστοί από αριστερά: μη αναγνωρίσιμος, Στέλιος Βρεττός, Ηλίας Βρετός, μη αναγνωρίσιμος.
Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για μεγέθυνση. |
|
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
|
|
1940
Στέλιος Βρεττός. Τραυματίας πολέμου στο νοσοκομείο την πρώτη ημέρα του πολέμου. |
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
|
1937
Στέλιος Βρεττός με τη σύζυγό του Δήμητρα. Η εμπόλεμη κατάσταση στην Ελλάδα απαιτούσε μεγάλο διάστημα θητείας, ίσως και 3 χρόνια. Ο χρόνος για να ανταμώσεις την οικογένειά σου λιγοστός. Όταν δε το είχες πετύχει έστω και για λίγες ώρες, έπρεπε να κυκλοφορείς με τη στολή. |
|
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
|
|
Αρχισμηνίας Γεωργιάδης Ιωάννης του Σπυρίδωνος.
Γεννήθηκε στον Αγιο Θωμά το 1919. Τον Σεπτέμβριο του 1938 κατατάσσεται στη σχολή αεροπορίας(Τμήμα Υπαξιωματικών Χειριστών) και αποφοιτά τον Αύγουστο του 1940 με τον βαθμό του Σμηνία. Έλαβε μέρος στις επιχειρήσεις του Ελληνοιταλικού - Γερμανικού πολέμου και αργότερα αναχώρησε για τη Μέση Ανατολή, όπου συνέχισε τη πολεμική του δράση. Σκοτώθηκε στις 16 Ιουλίου 1942, κοντά στο αεροδρόμιο ΕΤΚΟΥ της Αιγύπτου(κοντά στην Αλεξάνδεια) κατά την εκτέλεση διατεταγμένης αποστολής πυροβολισμού, όταν επιχειρώντας αναγκαστική προσγείωση, λόγω βλάβης κινητήρα, το αεροσκάφος του Hurricane της 335 Μοίρας Δίωξης έπεσε σε βαλτώδες μέρος και ανατράπηκε. |
Επιφυλακή στη Χάιφα: όρθιοι από αριστερά: Γεωργιάδης Ιωάννης, Σκλήρης Μ. , Ξύδης Ε.
Από το βιβλίο πτήσεων της 335 Μοίρας με ημερομηνία 28 Νοεμβρίου διαβάζουμε τα παρακάτω:
Εννέα χειριστές ξεκίνησαν, πετώντας με τα παραχωρηθέντα αεροσκάφη, από το Amman προς τη Μονάδα. Ο καιρός ήταν πολύ βροχερός και μουντός. Ο Ανθυποσμηναγός Θ. Θεοφανόπουλος, χειριζόταν το αεροσκάφος Hurricane W.9355, αντιμετώπισε δυσκολίες, και προφανώς, καθώς προσπαθούσε να πραγματοποιήσει αναγκαστική προσγείωση, συνετρίβη στους λόφους του Ες Σαλτ, κοντά στο Amman. Αποτέλεσμα αυτού του δυστυχήματος ήταν, το αεροσκάφος να καεί εντελώς και ο χειριστής να σκοτωθεί. Συγκροτήθηκε Ανακριτική Επιτροπή. Πέντε χειριστές επέστρεψαν στο Amman, και από αυτούς ο Σμηνίας Ιωάννης Γεωργιάδης πραγματοποίησε αναγκαστική προσγείωση στο αεροδρόμιο του Αmman με σβησμένη μηχανή και μην έχοντας αρκετό χρόνο να κάνει όλες τις διαδικασίες που απαιτούνται για το κατέβασμα των σκελών, το αεροσκάφος έπαθε ζημιές (κατατάχθηκε στην Κατηγορία 2. Ο χειριστής δεν τραυματίσθηκε. Τρεις χειριστές κατάφεραν να φέρουν τα αεροσκάφη τους στο Σταθμό της Royal Air Force στο Aqir
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
1941. Ο δεκανέας Γεωργιάδης Σπυρίδων του Παύλου και της Βαγγελιώς. Γεννήθηκε στον Αγιο Θωμά Θηβών το 1918. Αδέρφια: Στυλιανός, Αφροδίτη, Κωνσταντίνος, Ελένη, Ιωάννης. Υπηρέτησε στο 34ο σύνταγμα πεζικού και σκοτώθηκε στη μάχη της Πεστάνης στις 12 ή 19 Φεβρουαρίου 1941.
Ευγενική χορηγία Ιωάννη Π. Γεωργιάδου (αδελφού)
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
1941. Ενθύμιο από το μέτωπο του Ιωάννη Σπυρίδωνος Παπαδιά
Φωτογραφικό αρχείο Γιάννη Παπαδιά(εγγονού)
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
|
1948 στο όρος Βίτσι, κατά τη διάρκεια του εμφύλιου πολέμου.
Κάτω αριστερά: Νίκος Γκίκας. Ορθιος δεξιά: Θανάσης Πέππας. |
|
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
