agios thomas tanagras

- Φωτογραφίες

 

Πατήστε στο Menu και κατόπιν επιλέξτε τη σελίδα που επιθυμείτε

Φωτογραφίες

Μια στιγμή στο χρόνο


Πάσχα του 1955. Ευτυχισμένες οικογενειακές στιγμές. Έτοιμοι για την εκκλησία. Αναστάσιος Στέρπης ή ντερλάς με την γυναίκα του Κωνσταντίνα και την κόρη τους Κατίνα.


βόλτα στον Αγιο Γιωργη.1955 Όταν οι νεαροί έφθαναν σε ηλικία γάμου, ήταν επιβεβλημένη η γραβάτα. Αυτό έκανε και ο Βασίλης Τούντας - 3ος από αριστερά.


Αυτοσχέδια Εξέδρα. Ποδοσφαιρικός αγώνας στο παλιό γήπεδο. Εκεί που σήμερα είναι το νηπιαγωγείο. Παλαιότερα ο χωρος φιλοξενούσε τη γεφυροπλάστιγγα και τον αγροτικό συνεταιρισμό. Περίπου στα 1960. Το αγροτικό από πίσω και ο πάγκος στήθηκε. Από αριστερά προς τα δεξιά: Σπύρος Ζωίτσης, Νίκος 'Τσόταλος' , Κωνσταντίνος Θεοδώρου, Κώστας Βρεττός


Η αντροπαρέα δικαιούται μία έξοδο την εβδομάδα ή μήπως καθημερινά; Σπύρος Καδέτσης 'Καντέμης', Ηλίας Ζωίτσης σε πανηγύρι.


Χειμώνας του 1970 και στο σπίτι του Γάτση Ζωίτση (Βέζη) επισκέψεις δίπλα στο τζάκι. Από αριστερά: Γάτσης Ζωίτσης, Χάιδω, Σοφία, Ευάγγελος Παπαιεροθέου, Κατίνα Ζωίτση (κόρη Λιολή Μαρίνη).


Βασίλης Πέπας (αριστερά) Αρίστος Σίδερης (δεξιά) 1977. Μετά από μια εξουθενωτική παρέλαση, επιβάλλεται και η φωτογράφηση. Ολόκληρη ιεροτελεστία, αν σκεφτείτε ότι έπρεπε να έρθει ο φωτογράφος από το Σχηματάρι, να στήσει την κίτρινη μηχανή του με το τρίποδο, να είναι ιδανικές οι συνθήκες και να μην έχει ξεχάσει τα γυαλιά του. Χρόνια που νοσταλγούμε για την αθωότητά τους..


25 Μαρτίου 1963. Τελευταία χρονιά στο Δημοτικό Σχολείο για την Φανή Στεργίου και η φωτογραφία με τον αδελφό της Γιάννη (δάσκαλος) κρίνεται απαραίτητη. Η ένδυση είναι αυτή που αρμόζει για την επέτειο: Τσολιαδάκι με ντουφέκι και Νύφη με σιγκούνα και τα απαραίτητα γυρντάνια.


Μια ονομαστική εορτή προυποθέτει τραπέζι και καλή παρέα. Από αριστερά προς τα δεξιά: Οικογένεια Νίκου Ανυφαντή (Προέδρου για τρεις τετραετίες στο χωριό) Βάνα, Νώντας, Νίκος, Ευτυχία, Σπύρος Καδέτσης(Καντέμης), Πέτρος Χοντροκούκης (Γαμπρός Κώστα Παπαιωάννου), Νίκος Κιόκιας.


1936: Πανηγύρι του Αγίου Θωμά στην Πλατεία του χωριού. Το σπίτι με τα κεραμίδια είναι το καφενείο του Καβά (σήμερα η κοινότητα). Η συγκέντρωση ονομαζόταν 'Ντιβάνι'. Οι ελεύθερες κοπέλες χορεύουν, προκειμένου να τις δουν οι άντρες σε ηλικία γάμου. Τα όργανα στη μέση και τα παιδάκια έχουν στήσει το δικό τους χορό. Η πιο σημαντική φωτογραφία που διαθέτει η ιστοθέση. Αρχείο Βασίλη Γκίκα.


1960: πανηγύρι με όργανα στη πλατεία. Διακρίνεται πίσω το καφενείο του Κατσάρη.


1955-1960 Αλώνι στην Κριελάκα. Ορθιος: Βασίλης Παπαγεωργίου (Πρέκας), αριστερά του ο Θοδωρής Βέρδης (;). Κίμωνας Κιόκιας (με το καπέλο). Αριστερά κάτω; Θανάσης (Νάσιος) Πέπας. Δεξιά κάτω: Θανάσης Βουγέσης (Μπόπης-Σπανός). Αρχείο Βασίλη Γκίκα


1955-1960 Αλώνι στην Κριελάκα. Καλοκαίρι και η ζέστη αφόρητη. Απαραίτητα τα παγωτά και ευκαιρία για τον παγωτατζή. Η εταιρεία ΑΣΤΥ υπάρχει μέχρι σήμερα. Ορθιος δίπλα στο τρακτερ: Κίμωνας Κιόκιας, άγνωστος, Θανάσης (Νάσιος) Πέπας, άγνωστος, άγνωστος, άγνωστος. Αρχείο Βασίλη Γκίκα


1955-1960 Αλώνι στην Κριελάκα./p>


1955-1960 Αλώνι στην Κριελάκα. Αριστερά της μικρής ρόδας του τρακτερ, ο Χρήστος Παπαμήτρου (Κιτσο ρουλης. Γραμματέας της κοινότητας για πολλά χρόνια). Αριστερά του ο Κίτσος Στεργίου και πάνω στο τρακτερ, ο Κίμωνας Κιόκιας./p>


1955-1960 Αλώνι στην Κριελάκα. Οδηγός: Γιώργος Κιόκιας (αδελφός του Κίμωνα). Στη μέση επάνω ο Λιάμης Σαμπάνης.


1955-1960 Αλώνι στην Κριελάκα


1953. Πανήγυρη της Ζωοδόχου Πηγής στο Δήλεσι και ευκαιρία για τον πατέρα Τάσο Στέρπη (Ντερλά) για ένα προσκύνημα στο Δήλεσι με την κόρη του Κατίνα. Ευτυχισμένες στιγμές για έναν άνθρωπο αρκετά μπροστά για την εποχή του.


Πανηγύρι του Θωμά το 1951.. Οι οικογένειες μετά την εκκλησία κάνουν και την απαραίτητη βόλτα στον Ασωπό. Παρατηρείστε πίσω την παλιά γέφυρα και πως όλοι είναι μέσα στο ποτάμι. Ορθιοι από αριστερά: αγνωστος, Νίκος Ανυφαντής, Ευτυχία Ανυφαντή, άγνωστη, άγνωστη, άγνωστος, άγνωστη. Καθιστοί από αριστερά: Χωροφύλακας, άγνωστος, Τάσος Στέρπης, άγνωστος.


Πανηγύρι του Θωμά 1951. Ορθιοι: αγνωστος, Τάσος Στέρπης, άγνωστος. Καθιστοί: αγνωστος, αγνωστος, Χρήστος Θεοδώρου (Σβάρνος), άγνωστος, Νίκος Ανυφαντής, άγνωστος.


Πανηγύρι του Αγίου Θωμά στις 9 Μαίου 1948. Εξω από την εκκλησία η απαραίτητη αναμνηστική φωτογραφία. Ορθιοι από αριστερά: Βαγγέλης Κιόκιας με τη γυναίκα του Δήμητρα. Κωνσταντίνα Στέρπη το γένος Ζωίτση με τον άντρα της, Τάσο Στέρπη (ντερλά). Κάτω τα αδέλφια: Κώστας Σίδερης (φούρης), Γιάννης Σίδερης (πέθανε σε ηλικία 16 ετών) . Παρατηρείστε πως ο τρούλος της εκκλησίας δεν έχει την σημερινή του μορφή. (2006).


Πανηγύρι του Θωμά στις 9/5/1948. Αναμνηστική φωτογραφία στη γέφυρα του Ασωπού, που ήταν πετρόκτιστη με τρία τόξα. Από αριστερά: Θανάσης Χρόνης(Λόσος), άγνωστος, Βασίλης Βλάχος, Βαγγέλης Δρακόπουλος (Μποτζώρης), Γιώργος (Τζώτζης) Σύρμας, Τάσος Χρυσικός (τασο γαρέφος), Τάσος Στέρπης, άγνωστος. Κάτω: Νάσος Μαγγίνας, Βασίλης Σύρμας (σκοτώθηκε σε σιδηροδρομικό ατύχημα στη βόρεια Ελλάδα. Ήταν μηχανοδηγός).


16 Μαρτίου 1959.. Καθαρά Δευτέρα. Κοινοτικό χορός στην πλατεία του χωριού, όπου τα παιχνίδια δίνουν και παίρνουν. Αγώνες μεταξύ των αντρών, όπως αυτός του Τάσου Στέρπη με τον Φάνη Λαψάνη. Ποιος θα καταφέρει να σηκώσει τον άλλο στη πλάτη του;


1959 στον Αγιο Γιώργη. Από αριστερά: Ελένη Βρεττού (με το μαντήλι), Πάτρα Στέρπη με την κόρη της Σώτω, Δώρα Βρεττού (με τα γυαλιά). Εμπρός: Μαγδαληνή Γκίκα, άγνωστη, άγνωστος, Κώστας Βρεττός, Θοδωρής Τούντας, Φάνης Λαψάνης, Γιώργος Στέρπης, Νίκος Γκίκας με το μικρό του γιό, Γιώργο. Πίσωαπό την παρέα ο χορός των κοριτσιών είναι επιβεβλημένος. Πατήστε πάνω στη φωτογραφία για μεγένθυση.


Γιώργος και Μαρία Αναστασίου


Κώστας και Διαμάντω (το γένος Καβά) Αναστασίου


Οκτώ(8) ολόκληρα χρόνια στρατός, δύσκολα περνάνε. Η στολή γίνεται ένα με το σώμα και σε απαλλάσσει από την επιλογή του τι να φορέσεις κάθε μέρα. Εξάλλου και στις γυναίκες αυτή η στολή ήταν κάτι που άρεσε. Γύρω στα 1920, στρατιώτες οι περισσότεροι από το χωριό για μια αναμνηστική φωτογραφία.


Φωτογραφία από τον στρατό, ενθύμιο της οικογένειας Στυλιανού Βρεττού. Περίπου στα 1918 - 1920.


1937 Μια παρέα, μια φωτογραφία για να δηλώνει αιώνια την συνύπαρξη. Από τη φωτογραφία μαθαίνουμε και για το τι επιτάσσει η μόδα της εποχής για τους άντρες. Κουστούμι με γιλέκο και γραβάτα. Καπελάκι και κομπολόι στο χέρι για να περνάει η ώρα μας. Έχει αλλάξει τίποτα από τότε, εκτός του χρόνου που περνάει; Ορθιοι: Κοτσώρος, οι υπόλοιποι μη αναγνωρίσιμοι. Καθιστοί από αριστερά: μη αναγνωρίσιμος, Στέλιος Βρεττός, Ηλίας Βρετός, μη αναγνωρίσιμος.


1938. Στέλιος Βρεττός. Τραυματίας πολέμου στο νοσοκομείο την πρώτη ημέρα του πολέμου..


1937. Στέλιος Βρεττός με τη σύζυγό του Δήμητρα. Η εμπόλεμη κατάσταση στην Ελλάδα απαιτούσε μεγάλο διάστημα θητείας, ίσως και 3 χρόνια. Ο χρόνος για να ανταμώσεις την οικογένειά σου λιγοστός. Όταν δε το είχες πετύχει έστω και για λίγες ώρες, έπρεπε να κυκλοφορείς με τη στολή


Αρχισμηνίας Γεωργιάδης Ιωάννης του Σπυρίδωνος. Γεννήθηκε στον Αγιο Θωμά το 1919. Τον Σεπτέμβριο του 1938 κατατάσσεται στη σχολή αεροπορίας(Τμήμα Υπαξιωματικών Χειριστών) και αποφοιτά τον Αύγουστο του 1940 με τον βαθμό του Σμηνία. Έλαβε μέρος στις επιχειρήσεις του Ελληνοιταλικού - Γερμανικού πολέμου και αργότερα αναχώρησε για τη Μέση Ανατολή, όπου συνέχισε τη πολεμική του δράση. Σκοτώθηκε στις 16 Ιουλίου 1942, κοντά στο αεροδρόμιο ΕΤΚΟΥ της Αιγύπτου(κοντά στην Αλεξάνδεια) κατά την εκτέλεση διατεταγμένης αποστολής πυροβολισμού, όταν επιχειρώντας αναγκαστική προσγείωση, λόγω βλάβης κινητήρα, το αεροσκάφος του Hurricane της 335 Μοίρας Δίωξης έπεσε σε βαλτώδες μέρος και ανατράπηκε.


Aπό το βιβλίο πτήσεων της 335 Μοίρας με ημερομηνία 28 Νοεμβρίου διαβάζουμε τα παρακάτω: Εννέα χειριστές ξεκίνησαν, πετώντας με τα παραχωρηθέντα αεροσκάφη, από το Amman προς τη Μονάδα. Ο καιρός ήταν πολύ βροχερός και μουντός. Ο Ανθυποσμηναγός Θ. Θεοφανόπουλος, χειριζόταν το αεροσκάφος Hurricane W.9355, αντιμετώπισε δυσκολίες, και προφανώς, καθώς προσπαθούσε να πραγματοποιήσει αναγκαστική προσγείωση, συνετρίβη στους λόφους του Ες Σαλτ, κοντά στο Amman. Αποτέλεσμα αυτού του δυστυχήματος ήταν, το αεροσκάφος να καεί εντελώς και ο χειριστής να σκοτωθεί. Συγκροτήθηκε Ανακριτική Επιτροπή. Πέντε χειριστές επέστρεψαν στο Amman, και από αυτούς ο Σμηνίας Ιωάννης Γεωργιάδης πραγματοποίησε αναγκαστική προσγείωση στο αεροδρόμιο του Αmman με σβησμένη μηχανή και μην έχοντας αρκετό χρόνο να κάνει όλες τις διαδικασίες που απαιτούνται για το κατέβασμα των σκελών, το αεροσκάφος έπαθε ζημιές (κατατάχθηκε στην Κατηγορία 2. Ο χειριστής δεν τραυματίσθηκε. Τρεις χειριστές κατάφεραν να φέρουν τα αεροσκάφη τους στο Σταθμό της Royal Air Force στο Aqir


1941. Ο δεκανέας Γεωργιάδης Σπυρίδων του Παύλου και της Βαγγελιώς. Γεννήθηκε στον Αγιο Θωμά Θηβών το 1918. Αδέρφια: Στυλιανός, Αφροδίτη, Κωνσταντίνος, Ελένη, Ιωάννης. Υπηρέτησε στο 34ο σύνταγμα πεζικού και σκοτώθηκε στη μάχη της Πεστάνης στις 12 ή 19 Φεβρουαρίου 1941. Ευγενική χορηγία Ιωάννη Π. Γεωργιάδου (αδελφού)


1941. Ενθύμιο από το μέτωπο του Ιωάννη Σπυρίδωνος Παπαδιά Φωτογραφικό αρχείο Γιάννη Παπαδιά(εγγονού)


1948 στο όρος Βίτσι, κατά τη διάρκεια του εμφύλιου πολέμου. Κάτω αριστερά: Νίκος Γκίκας. Ορθιος δεξιά: Θανάσης Πέππας.


Προβολη Εκδοσης Ιστού